yerdekini önemsemedim
öldü
beni ben yapan her şey
istisnasız dündü
haritalardan silinsin adımlarım ve topraklarım
her batan günle
zihinlerde daha da eskisin adım

yağmurlu bi sabahtı
simitçi sesleri ve durak manzaralı
gömme kütüphanedekilerin beni tanıyamadığı
kiralık bi’kaç duyguyla uyanmıştım
elbette anımsarsın o geceyi
üçüncü kattan aşağı kustuğun
girişteki pastane ile aramızı bozduğun